به نام نامی حضرت عشق

که عشق را درسینه ی

 عاشقان نهاد



 به ســـــلامتی خــــــودم

چــــراشــــو نپـــــــــرس

اشکـتـــــــــــــ درمیـــــاد

!

 اولیشم خودم میگم:

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد

طلب عشـــق زهر بی سرو پایی نکنیم

خــدايا ؟

کــمــي بــيـا جــلــوتــــر . .

مــي خــواهـــمـــ در گوشــت چــيــزي بــگــويم . . . !
ايـن يـک اعــتـرافــــــ اســت . . .

مــن بــي او دوامــ نــمي آورمــ . . .

حــتــي تــا صــبح فـــردا . . . !.!

 نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز...

 من دیوانه نیستم فقط کمی تنهایم

همین!

چرا نگاه می کنی؟

تنها ندیده ای؟

به من نخند

من هم روزگاری عزیز دل کسی بودم…

باز دلم تنگ است  

باز چشمانم باران می طلبد  

آسمان دلم پر از ابرهای سیاه دلتنگی شده   !

باز من تنهایم

و در این سكوت حتی صدای ساز هم آرامم نمی كند/

دل من باز كوچك شده!

برای آنكه نمیدانم كیست ...

ولی غیبتش مرا می آزارد !

من خودم را گم كرده ام...! كجا...؟  

این را دیگر نمیدانم ...!!!

 این روزها

عجیب دلم بچگی میخواهد ....

" خسته ام"

فقط یک قلم لطفا ....

می خواهم خودم را خط خطی کنم !

ازقــــــبل هم بایدحدس مـــــی زدم می روی 
"رفـــــــتنــــ " همیشہ 
حتی در دستور زبان فارســـی

"لــــــازمـــ" است...

 ما نمی تونیم به دلمون یاد بدیم که نشکنه ولی می تونیم بهش یاد بدیم که اگه شکست لبه تیزش دست اونی که شکسته تش رو نبره..//

داغونی ام از آنجا شروع شد که فهمیدم …

از میان این همه “بود”من در آرزوی یکی ام که ” نبود

آدم دلتـــنگ ؛

حـــرف حـــالی اش نمـــی شـــود ..

لطفـــاً برایـــش فلسفـــه نبافیـــد ..

دوســــــــــــــــت دارم ...

یــــــــــــــــــــــــــــــــــــکی ،

آرامــــــــــــــــــ ــــــــــــ ـــــــــــ ــــــــــــ ،

در گـــــوشت بــــــــــگوید ...

کــــــــسی اینــــــــــــــــــــــــــــجاست !!!

کـه گـــــــــــــاهی ،

عـــــــــــــ ـــــــــــ ـــــــــــجیب

دلش تــــــــــــــ ــــــــــ ـــــــــــ ــــــنگ می شود .. 

غـــــــــــــفلت کرده ای مـــــــــــادر ...

پـــــــــــشت این قـــــــــلب عـــــــــــــاشق ،

فرزنــــــــدت آرام آرام جـــــــــــــــــان میسپارد ...

و تـــــــــــــــــــــــــــــــــــو ،

فرامــــــــوش کردن را به او نــــــــــیاموخته بـــــــودی ... !!!

چقدر کـــم توقـع شـــــــــــــــــده ام !

نـــــه آغوشـــت را می خواهم ...

نــــــــــه یــــــــــــــــــک بـــــــوسه ...

نـــــــــــــــه دیگر بــــــــــــــــــودنت را ... !!!

همین که بـــــــیایی ،

و از کــــــــــــــنارم رد شوی ...

کـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــافیست !!!

مرا به آرامش مـــــــیرساند ،

حــــــــــــــــــــتی ...

اصطکاک ســـــــــــــایه هــــــــــایمان !!! 

بــــــــ ــــــــــــی تــــــــ ــــــفاوت بــــــــــــــــاش ...!!!

بـــــــ ــــــ ـــــه جـــــ ـــــ ــــ ــــــــــهنم ... .

مـــــــــــــــــگر دریـــــــ ــــــا مُـــــ ــــــرد از بـــــــ ـــــی بارانی ...؟!!! 

هوایت را کــــــــــــرده و کــــــمی تـــــــو را میخواهد ... !!!

دل اســـــــــــــــــــت دیـــــــــــــگر ....

یــــــــــــادش رفته است که رفـــــــــــــــــــــته ای ... !!! 

/آشنا وقتی می زند چه بد می زند/ 

دختری گفت:

من عاشقت هستم، گفتم:

لیاقت شما برادرم است که از من زیباتر است

و پشت سره شما ایستاده،

دخترک برگشت و دید کسی‌ نیست!

گفتم: تو اگر عاشق بودی پشت سرت را نگاه نمی‌کردی!! 

شبـــ رو تخـــتتـ خوابیـــدی و هـــی قـــل میـــخوری 

                           یـــهو گوشیــتو بر میداری        

مینویســـی خوابم نمی بره     

سردت میشه                                                            
 
                                                                بغض میکنی 

                                                     میشکنی 

                      وقــتی میبینی کســیو نــداری که اینــو بــراش بفرســتی......

سر مشق های آب بابا یادمان رفت

رسم نوشتن با قلم ها یادمان رفت

گل کردن لبخند همکلاسی

در یک نگاه ساده حتی یادمان رفت

ترس از معلم ، حل تمرین ،پای تخته

آن روز های بی کلک را یادمان رفت

راه فرار از مشق های زنگ آول

ای وای ننوشتیم آقا یادمان رفت

آن روزها را آنقدر شوخی گرفتیم

جدیدت تصمیم کبری یادمان رفت

شعر خدای مهربان را حفظ کردیم

یادش بخیر اما خدا را یادمان رفت

در گوشمان خواندن رسم آدمیت

آن حرف ها را زود اما یادمان رفت

فرا چه کاره میشوی موضوع انشا

ساده نوشتیم آنقدر تا یادمان رفت

دیروز آب بابا بود وخط خورد

تکلیف فردا نان و بابا یادمان رفت... 

از روزی کـه رفــتی کارتـــ شـارژ هــا را



سیگـــــــــــــــــــار میخرم و با خیـــــــــابان ها حرفــ میزنم



میترســم روزی برســد که مجــبور شـوم موبایــلم را هم بفـروشم



کفـش بـخرم 

دلم برای تو که نه!

ولی برای روزهای با هم بودنمان تنگ شده

برای تو که نه!

ولی برای “مواظب خودت باش” شنیدن تنگ شده

برای تو که نه!

ولی برای دلی که نگرانم میشد تنگ شده

راستش! برای اینها که نه

برای خودت

دلم خیلی تنگ شده.

مگه تو نگفتی که دوستم داری؟

پــــس چرا

تنهام گذاشتی؟